De liefde, dat is natuurlijk iets erg moois. En wat is nou dé manier om de liefde voor eeuwig te bezegelen? Dat doe je natuurlijk door te trouwen. Uiteraard zit er een tussenstap voor het trouwen gaan: ten huwelijk gevraagd worden. Maar wat zit er nou eigenlijk aan het huwelijksaanzoek verbonden?

Wat is nou het eerste waaraan je denkt als je een huwelijksaanzoek doet? Waarschijnlijk zullen de meesten denken aan een ring. En natuurlijk één die misschien wel een mooie diamant bevat. Maar moet het allemaal zo fancy? Moet alles nou zo “duur”?

We gaan even terug in de tijd naar 1477. De eerste verlovingsring is ontstaan in 1477. In dit jaar gebruikte Maximiliaan van Oostenrijk een met diamanten ingelegde ring om zijn liefde voor te stellen aan zijn toekomstige vrouw. Deze verlovingsring werd gedragen door Maria van Bourgondië. De verlovingsring is uitgerust met diamanten en wordt gedragen aan dezelfde vinger waarvan de oude Egyptenaren dachten dat het de ader van de liefde was, namelijk: de ringvinger van de linkerhand. De aderen van liefde gaan rechtstreeks van de vingers naar het hart. Zo is de traditie van het verloven geboren.

Vroeger was het gebruikelijk dat de bruidegom de aanstaande (schoon)vader om toestemming vroeg voordat hij zijn dochter ten huwelijk kon vragen. Hij moest om de “hand” van zijn dochter vragen. De bruidegom legde uit waarom hij met haar wilde trouwen, hij zou goed voor haar zorgen en bij haar blijven.
Dat het vroeger via deze weg werd gedaan betekent niet dat het hedendaags ook niet zo gaat. Ik vind dat als de toekomstige bruidegom aan de aanstaande vader van je toekomstige vrouw toestemming vraagt om met zijn dochter te trouwen erg respectvol naar haar en de familie toe. Het laat ook zien dat je serieus bent en dat je het niet zomaar doet.

En dan natuurlijk het grote moment waarop jij volmondig “Ja” gaat zeggen: “Wil je met mij trouwen?”. Maar wat gebeurd daarna? Een feest met iedereen die je kent? Of juist lekker uit eten? Een ring? Of juist lekker op de bank Netflixen en genieten van elkaar? Alles kan! Hoe denken anderen hierover?:

“Zolang jullie er beiden gelukkig mee zijn hoeft het niet per se groot gevierd te worden.”

“Het gaat uiteindelijk om de liefde dat je met z’n tweeën hebt, dat is het belangrijkste denk ik.”

“Ik wil gewoon graag een grote bruiloft en een grote verloving, het is een grote stap in je leven en daar mag je wel even bij stil staan.”

“Als iemand van je houd, of als je van elkaar houd, dan is alleen het gebaar al goed genoeg.”

“Je moet het vieren op de manier dat het voor jullie beiden het leukste is. Het is jullie feestje, dus jullie mogen bepalen hoe groot en uitgebreid.”

“In een intieme omgeving, iemand moet er echt een memorabel moment van maken.”

“Maakt niet zoveel uit toch, zolang het maar uit liefde gebeurt.”

“Op een plek waar niet veel mensen zijn en iets betekent voor ons samen (hoeft niet perse een mooie plek of op vakantie is ook leuk).”

Antwoorden op de vraag “Vind je het belangrijk dat het huwelijksaanzoek groot georganiseerd moet worden?” op de Survio enquête ‘verloven’ gemaakt door Indy belle.

Uit deze antwoorden blijkt toch dat emotionele waarde aan het moment toch sneller aan wordt gedacht dan aan een dure ring. Nu staat er niet dat een ring er niet bij hoort maar dat als iets vanuit liefde gedaan wordt dat dat toch even rijk is als iets duurs.

Iemand ten huwelijk vragen is natuurlijk iets bijzonders en dat doe je niet zomaar. Maar wanneer doe je het nou eigenlijk? Wat vinden mensen de juiste leeftijd om zo’n grote stap te maken? Uit mijn enquête kwamen de volgende resultaten:

Ook vroeg ik mij af waarom zij voor die leeftijd hebben gekozen. Maakt het nou echt uit of je op een leeftijd van 18 gaat verloven of is het pas acceptabel op een leeftijd van 25?

"Als je van elkaar houdt en zeker weet dat je altijd samen wilt blijven, dan kan dat op elke leeftijd!"

"Ik vind dat je moet verloven zodra je hier klaar voor bent. Dit verschilt dus van persoon tot persoon ik denk dus dat er geen vaste leeftijd aan is verbonden."

"Ja, zolang je maar van elkaar houd maakt het natuurlijk niet zo veel uit maar ik vind dat je niet te vroeg moet beginnnen, dus minimaal 18."

"Het maakt niet uit, als jij er zeker van bent dat je met de ware bent, dan moet je het doen."

"Als je jong bent is dat echt een heel dom besluit."

Wat is jong? Tegenwoordig raken meiden op een leeftijd van 18 of 22 al zwanger. Vaak zijn deze meiden nog niet verloofd of getrouwd maar wel in een relatie. Iedereen heeft zijn/haar eigen principes en het hangt er van af welke levensroute jij wilt volgen. Niks is fout.
Een leeftijd tussen 10-16 is inderdaad jong. Liefde vinden op een jonge leeftijd bestaat ook nog. In deze tijd zie je dat er vaker (serieuze) relaties ontstaan tussen een leeftijd van 20-30. Maar het komt ook voor dat mensen een relatie krijgen op een leeftijd van 15/16/17 en dat hij/zij op die leeftijd de ware al

Een interview met Wim Zaalmink

Liefde vind je overal, waar je ook bent. En wat je ook doet, alles komt altijd goed want na regen komt zonneschijn. Dit zijn de woorden die Wim Zaalmink mij vaak verteld. Een wijze man die sinds kort is getrouwd met zijn lieve vrouw Janny Zaalmink-Klaver. Op 10-10-2020 mochten Wim en Janny elkaar het ja-woord geven. Wim is 67 jaar oud en Janny is 54 jaar. Misschien kan je nu wel denken van: "wat zijn zij op een leeftijd getrouwd." Maar achter elk persoon bevind zich een verhaal en zo is dat ook met Wim en Janny.

Voordat Wim Janny had ontmoet was hij getrouwd met Marian. Helaas werd Marian erg ziek en kwam zij te overlijden aan de gevolgen van kanker. Voor dat Marian ernstig ziek werd, kwamen Wim en Marian Janny en Jacob tegen. Toentertijd was Janny getrouwd met Jacob. De twee gezinnen hadden elkaar ontmoet rond 1993/1994. Vanuit toen ontstond er een vriendschap tussen die vier.

"Al 36 jaar samen en nog steeds smoorverliefd"

Liefde op het eerste gezicht, ook dat bestaat nog. Dit was het geval bij Geoffrey en Gabriella. Waar ze ook waren in hun leven, ze waren altijd dicht bij elkaar.

Ze hadden elkaar voor het eerst ontmoet op een feestje dat op 21 december 1984. De neef van Gabriella zei dat ze ook moest komen dus ze ging. Eenmaal daar aangekomen zag ze een 'licht' vanuit de keuken komen. Toen kwam Geoffrey tevoorschijn. En zoals mijn moeder Gabriella het moment daarna omschreef: "Het leek net alsof de wereld om ons heen stilstond." Vanaf dat moment hadden zij samen die avond dansend doorgebracht.

Gabriella was 12 jaar oud toen ze Geoffrey leerde kennen. Ze woonden dicht bij elkaar in Lelystad. Op haar 15e kreeg ze een relatie met hem. Het feest was het 'magische' moment en waren ze onafscheidelijk. Vervolgens verhuisden ze beiden naar Amsterdam waarna Gabriella daar ook bleef wonen (natuurlijk bij de ouders). Geoffrey verhuisde daarna nog een keer. Ditmaal terug naar Lelystad waar hij met zijn ouders zijn gebleven. Toen Geoffrey terug verhuisde naar Lelystad bleven ze elkaar in de weekenden bezoeken tot dat ze hun eigen huisje hadden. Dit hebben ze 5 jaar lang gedaan. Vanaf haar 18e, precies drie jaar na hun datum van verkering (28-11-1986), gingen ze zich verloven op 28-11-1989. Op 30-07-1993 zijn ze getrouwd.

Mijn verhaal

Verloven op een jonge leeftijd. Sommige mensen kunnen hun oren niet geloven als ik zeg dat dat dit jaar bij mij zal gebeuren. Maar dan vraag ik mij af wat is heftiger: een kind krijgen op je 19e of verloven op je 19e? Alles kan, en alles mag. Ieder leven is uniek. Ieder volgt zijn eigen pad. En dit is die van mij.

Maar waarom gaan wij dit jaar verloven? Nou het is eigenlijk heel simpel: wij weten en wij voelen dat het goed zit. En wij zorgen er samen voor dat dat ook zo blijft. Dus waarom zouden wij nog langer wachten?
De gedachte om te kunnen zeggen dat hij van mij is en ik van hem is waar wij naar streven. En de hele wereld hoeft niet te weten hoe groot je verlovingsfeest wordt of hoeveel geld je eraan uit geeft. Simpel het gebaar is het meest kostbaar.

Toch heb ik het gevoel dat mensen nog denken dat relaties van tegenwoordig 'niks waard' zijn. En zodra er geen ring om je vinger zit dat toch alles stuk kan. Gelukkig denk ik daar niet aan en is dit zeker niet in ons geval. Maar zodra het allemaal officiëler is dus met een ring om de vinger dan ontstaat er toch een soort van onzichtbare barrière wat er opeens zorgt dat er meer respect is.

Wanneer je met iemand samen bent en hebt besloten om voor altijd met diegene te blijven, betekent niet dat je gevangen zit. Je kan nog steeds feesten, nog steeds met vrienden omgaan, nog steeds genieten. Je deelt momenten samen en geniet van elkaars blijdschap. Je gunt de ander de progressie in het leven. En dat doe je wanneer je samen bent.

Mijn ouders zijn hierin mijn grootste voorbeeld. Mijn moeder was twaalf toen ze mijn vader leerde kennen en op haar vijftiende kregen zij verkering met elkaar. Sindsdien spat de liefde er nog steeds elke dag van af. Hun liefde inspireert mij en ik heb ook altijd voor ogen gehouden dat liefde zo hoort. Wat ik zie en voel bij mijn ouders zo wilde ik het ook hebben. En dat heb ik gevonden in Matthieu.

Al met al, verloven met een ring mag zeker. Maar als het op het moment van het huwelijksaanzoek niet aanwezig is dan is het ook niet erg. En geen zorgen, je bent verloofd, ringen komen uiteindelijk ook op de trouwceremonie. En leeftijd, maak je daar maar geen zorgen over. 18, 19, 30, 40, 50... Op welke leeftijd je verloofd of trouwt het maakt helemaal niet uit. Als er maar liefde is, echte liefde. Doe waar jij (of jullie ;)) je goed bij voelt!